Οι πέντε αρχές του ρέικι

1)      Μόνο για σήμερα, μη θυμώνεις.

Ο  Θυμός δεν είναι από μόνος του κακός. Είναι απλά ένα σημάδι ότι προσπαθείτε να       κολυμπήσετε κόντρα στο ρεύμα των γεγονότων. Όταν ο θυμός σας χτυπάει την πόρτα ο πιο λογικός τρόπος να τον αντιμετωπίσετε είναι να αναγνωρίσετε την παρουσία του, να τον εξετάσετε προσεκτικά κι έτσι να αποδεσμευτείτε από αυτόν για πάντα. Μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης του θυμού και άλλων (φαινομενικά ανεξέλεγκτων ) εκρηκτικών μορφών ενέργειας, πριν αυτές εκδηλωθούν είναι ο δυναμικός διαλογισμός , ο οποίος χρησιμοποιείται από αναρίθμητους ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές του δυτικού κόσμου για την εκτόνωση του άγχους και τη συναισθηματική αποφόρτιση. Μέσω της ελεγχόμενης κάθαρσης, μπορούμε να απαλλαγούμε από ανεπιθύμητα άγχη.

2)      Μόνο για σήμερα μην ανησυχείς.

Όταν ανησυχούμε, διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από το σύνολο και αποκτάμε την εντύπωση ότι είμαστε κάτι ξεχωριστό μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούμε να νιώσουμε αλλιώς. Ανησυχούμε μήπως τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένουμε κι ενδιαφερόμαστε μόνο για το δικό μας συμφέρον. Η πηγή της ανησυχίας είναι ο φόβος του μοναδικού πράγματος για το οποίο δεν μπορούμε να είμαστε εντελώς σίγουροι : της αλλαγής.

Έχουμε την τάση να βλέπουμε την υπόλοιπη ανθρωπότητα σαν ανταγωνιστές ή  εχθρούς, αντί για συνταξιδιώτες. Ξεχνάμε ότι το σύμπαν είναι ένα και ότι ο ατομισμός είναι εκείνος που το διασπά.

3)      Δείχνε ευγνωμοσύνη

Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να βλέπουμε κάθε φορά κάθε εμπειρία που βιώνουμε με άλλα μάτια.

Κι όμως , αν κάποτε το καταφέρουμε, η στιγμή μοιάζει αιώνια και μαγική.

Όταν εκτιμάμε συνειδητά τον κόσμο που μας περιβάλει, είτε πρόκειται για το σύντροφο μας είτε για το πια ταπεινό χορταράκι,  ξαναβρίσκουμε για άλλη μια φορά τη θέση μας στη πραγματικά  υπέροχη ιστορία της ζωής.

Το «καλό» και το «κακό» είναι κομμάτια κάθε πτυχής της ζωής.

Θυμάμαι ένα αρχαίο μύθο που διηγήθηκε μια φορά ο δάσκαλός μου, Όσσο Ραζνίς :

Σε ένα μικρό χωριό στην εξοχή, ζούσε κάποτε ένας γέρος που είχε ένα πολύ ωραίο άλογο. Αν και ήταν πολύ φτωχός, απέρριπτε όλες τις προσφορές που του έκαναν για να αγοράσουν το άλογο του, γιατί τώρα πια το ένιωθε σαν φίλο του. Οι άλλοι χωρικοί τον θεωρούσαν εκκεντρικό και ανόητο επειδή θα μπορούσε, πουλώντας το άλογο να απαλλαγεί για πάντα από τη φτώχεια του.

Μια μέρα, ο στάβλος του αλόγου βρέθηκε αδειανός. Οι χωρικοί ήταν σίγουροι ότι κάποιος είχε κλέψει το ζώο κι έλεγαν ότι θα ήταν καλύτερα για τον γέροντα αν είχε πουλήσει το άλογο από την αρχή. Εκείνος όμως σχολίασε ότι το μόνο σίγουρο ήταν ότι το άλογο έλειπε από το στάβλο και είπε στους άλλους να μη βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα.

Λίγο αργότερα, το άλογο γύρισε μόνο του, φέρνοντας μαζί του δώδεκα άγρια άλογα. Αυτή τη φορά οι χωρικοί θεώρησαν ότι ο γέροντας είχε σταθεί πολύ τυχερός, αλλά εκείνος και πάλι τους είπε να κοιτούν μόνο τα γεγονότα και να μη βιάζονται να κρίνουν έχοντας υπόψη τους μόνο ένα μικροσκοπικό θραύσμα της πραγματικότητας.

 Σύντομα ο μοναχογιός του γέροντα άρχισε να εξημερώνει τα άγρια άλογα. Μια μέρα έπεσε και  έσπασε και τα δυο του πόδια. Οι χωρικοί πάλι σκέφτηκαν ότι αυτή ήταν μεγάλη συμφορά μια  και το παιδί ήταν η μόνη βοήθεια που είχε ο γέρος πατέρας του.

 Όμως ο γέροντας επέμενε να μην κρίνει τα γεγονότα. Λίγο αργότερα ξέσπασε πόλεμος με το γειτονικό βασίλειο και επιστρατεύτηκαν όλοι οι άντρες εκτός από τον ανάπηρο του γέροντα.. Και πάει λέγοντας.

Έχουμε την τάση να βλέπουμε την ζωή, την δική μας και των άλλων, μέσα σε ένα στενό οπτικό πρίσμα, χωρίς αυτό να γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα, χωρίς να δείχνουμε εμπιστοσύνη και να απολαμβάνουμε τη στιγμή, ό,τι και αν μας προσφέρει.

Ας προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε αυτό !

4)      Δούλεψε σκληρά (εξάσκηση στο διαλογισμό).

Αυτή η αρχή δεν θέλει να πει ότι θα πρέπει να δουλεύετε δώδεκα ώρες τη μέρα. Όταν λέμε «σκληρή δουλειά», εννοούμε εσωτερική διεργασία, ενασχόληση με το διαλογισμό και με την πνευματική μας ανάπτυξη. Αυτό που στον εξωτερικό κόσμο λέγεται «σκληρή δουλειά», στον εσωτερικό λέγεται «αφοσίωση», γιατί στον εσωτερικό κόσμο η σκληρότητα δεν έχει καμία θέση. Μπορεί όταν κινούμαστε στον εξωτερικό κόσμο να εργαζόμαστε για να πραγματοποιήσουμε ένα συγκεκριμένο στόχο, αλλά στον εσωτερικό κόσμο το μόνο που μετράει είναι η παρούσα στιγμή. Ο διαλογισμός ή η επίγνωση μέσα από καθημερινές δραστηριότητες είναι ο στόχος πολλών ανατολικών θρησκειών. Στην Δύση τον εισήγαγε ο διάσημος Αρμένιος μυστικιστής Τ.Ι. Γκουρτζιέφ, που του έδωσε το όνομα αυτό-ενθύμηση. Το Ρέικι, όπως το αντιλαμβάνομαι, στοχεύει στην επίτευξη της ίδιας νοητικής κατάστασης. Ο διαλογισμός δεν είναι κάτι που γίνεται με το ζόρι, όμως είναι απαραίτητο να πέσει η πέτα στην λίμνη για να αρχίσουν τα κύματα να κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετά από τόσα χρόνια, ο διαλογισμός έχει γίνει ένα άυλης αλλά απολύτως απαραίτητης τροφής για μένα – θα έλεγα η καλύτερη τροφή που γεύτηκα ποτέ!

5)      Τίμα τους άλλους

Κάθε ιεραρχία είναι τεχνητή, φτιαγμένη από τον άνθρωπο. Τα αποτελέσματα της τα βλέπουμε όλοι : καταστροφή του περιβάλλοντος, φαινόμενο του θερμοκηπίου, ασταμάτητοι πόλεμοι, και ούτω καθεξής. Ο κατάλογος είναι μακρύς και τραγικός.

Δείτε το περιβάλλον με αγάπη, και ο κόσμος θα γίνει και πάλι ένα θαυμαστό μέρος που τρέφεται από αυτή.

Αυτή η αρχή, βέβαια, έχει και άλλη εφαρμογή, εσωτερική. Η φιλική διάθεση προς όλα τα πλάσματα πρέπει να στρέφεται και σε εσάς τους ίδιους. Μάλιστα, εσείς οι ίδιοι θα πρέπει να είστε το σημείο εκκίνησης αυτού του ταξιδιού της αγάπης. Είναι γνωστό ότι οι σοφοί όλων των εποχών «λάτρευαν» τα ίδια τους τα σώματα, προς μεγάλη κατάπληξη των συνανθρώπων τους. Αν όμως εξετάσουμε τη συνήθεια τους από αυτό το πρίσμα, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται καθόλου περίεργο.

 Η Φωτιά του Ρέικι

 Φρανκ Αργιάβα Πέτερ