Στη Δύναμη του τώρα ανέφερα την παρατήρηση μου ότι, αφού
τσακωθούν δυο πάπιες, κάτι που ποτέ δεν κρατάει πολύ, χωρίζονται και η καθεμία
ανταποκρίνεται κολυμπώντας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η κάθε πάπια θα
τινάξει ζωηρά τις φτερούγες της μερικές φορές , απελευθερώνοντας έτσι την
περίσσια ενέργεια που συσσωρεύτηκε κατά τη διάρκεια του καβγά. Αφού τινάξουν τα
φτερούγες τους, συνεχίζουν να κολυμπούν ήρεμα, σαν να μη συνέβη τίποτα.
Αν η πάπια είχε
ανθρώπινο νου , θα διατηρούσε τον καβγά ζωντανό με σκέψεις , με το να πλάθει
ιστορίες. Αυτό θα ήταν πιθανώς η ιστορία της πάπιας : «Δεν το πιστεύω αυτό που
μόλις έκανε. Με πλησίασε στους δέκα
πόντους. Ακούς εκεί ! Νομίζει ότι η λιμνούλα είναι ιδιοκτησία του. Δε σέβεται
τον ιδιωτικό μου χώρο. Δεν πρόκειται να τον εμπιστευτώ ποτέ ξανά. Την επόμενη
φορά θα δοκιμάσει κάτι άλλο , μόνο και μόνο για να μου τη σπάσει. Είμαι
σίγουρος ότι κάτι σκαρώνει αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Εγώ όμως δεν τα σηκώνω
αυτά. Θα του δώσω ένα μάθημα που θα το θυμάται σε όλη του τη ζωή.» Κι όλο
υφαίνει ο νους την ιστορία του, κι όλο σκέφτεται και μιλάει για αυτή μέρες ,
μήνες ακόμα και χρόνια.
Σε ότι αφορά στο σώμα , ο καβγάς ακόμα συνεχίζεται και η
ενέργεια που παράγει σε αντίδραση όλων αυτών των σκέψεων είναι συναίσθημα, που,
με τη σειρά του , παράγει κι άλλες σκέψεις.
Αυτό γίνεται η συναισθηματική σκέψη του Εγώ. Μπορείς να καταλάβεις πόσο
προβληματική θα γινόταν η ζωή της πάπιας αν είχε ανθρώπινο νου. Όμως , έτσι
ζουν οι άνθρωποι συνεχώς. Καμία κατάσταση ή γεγονός δεν τελειώνει ποτέ πραγματικά.
Ο νους και το νοογενές « Εγώ και η ιστορία μου» το διατηρούν συνεχώς.
Είμαστε ένα είδος
που έχει χάσει το δρόμο του. Καθετί φυσικό, κάθε λουλούδι ή δέντρο και κάθε ζώο
έχουν να μας διδάξουν σημαντικά μαθήματα, αν απλώς σταματούσαμε , κοιτάζαμε και
ακούγαμε. Το μάθημα της πάπιας μας είναι τούτο.
Τίναξε τις φτερούγες σου – που μεταφράζεται σαν «άσε πίσω
την ιστορία σου» και γύρνα στο μόνο μέρος της δύναμης : την παρούσα στιγμή
Eckhart tolle
Για μια νεα ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου