Μην κρίνεις

Μην κρίνεις.

Γιατί κρίνεις ?

Πώς νιώθεις όταν κρίνεις?

Μήπως νιώθεις ανώτερος?

Μήπως κρίνοντας τον εαυτό σου νιώθεις κατώτερος ?

Μήπως έχεις συνήθεια να νιώθεις κατώτερος?

Μήπως θέλεις πάντα να είσαι πιο πάνω από τους άλλους ?

Καλύτερος? Σωστότερος ?

Γιατί ?

Άνοιξε τα μάτια σου να διάπλατα.

Άνοιξε τα αυτιά σου να ακούσεις καλύτερα.

Άνοιξε την καρδιά να κατανοήσεις.

Μην κρίνεις αμέσως.

Βάλε την καρδιά σου μπροστά να δει, να κατανοήσει, να συμπονέσει.

Μην αφήσεις το νου να κατηγορήσει.

Η καρδιά έχει τη σωστή απάντηση.

Ο νους είναι τυφλός.

Κοιτάει μόνο το εγώ.

Δεν μπορεί να δει αν ο άλλος πονάει φοβάται είναι λυπημένος ή μπερδεμένος.

Ναι μπορεί για αυτό να έχει μια συμπεριφορά που εσένα σε ενοχλεί.

Δες, άκουσε και μετά σκέψου.

Μην κρίνεις.

Άνοιξε την καρδιά σου και θα δεις ότι όλοι είμαστε ένα.

Αυτό που κρίνεις μπορεί να το έχεις και εσύ.

Μπορεί να σε ενοχλεί

γιατί πρέπει να κοιτάξεις μέσα σου με κατανόηση και να δεις την αιτία.

Βαθύτερα από την πρώτη αντίδραση , την κριτική,

υπάρχει η έλλειψη αγάπης προς τον εαυτό,

η ανασφάλεια αν είμαστε καλύτεροι.

Είμαστε όλοι καλοί και τέλεια παιδιά του Θεού.

Ο Θεός δεν διαχωρίζει.

Πρόσεχε τις σκέψεις σου και τα λόγια σου.

Μην κρίνεις τον εαυτό σου.

Παρατήρησε και δες.

Τι σκέφτεσαι, τι νιώθεις, γιατί το νιώθεις?

Γιατί πρέπει να σε κατηγορείς ?

Ποιος πρώτα σε κατηγόρησε ?

Ποιανού φωνή ακούς να σε κατηγορεί ?

Ποιος σε χαρακτηρίζει πάντα έτσι?

Από κάπου αλλού ξεκίνησε αυτό.

Όταν ήσουν παιδί δεν είχες καμία αρνητική εικόνα για τον εαυτό σου.

Απλά παρατηρούσες και προσπαθούσες να καταλάβεις.

Δες, άκου, πρόσεξε, κατανόησε αλλά μην κρίνεις.

Όπως κάπου είχα διαβάσει :

«Αν κρίνεις δεν έχεις καθόλου χρόνο να αγαπήσεις»

Αυτό ισχύει και για σένα και για τους άλλους

Ξαναγίνε παιδί και άνοιξε τα μάτια και την καρδιά στην κατανόηση

Κατανόησε και η γαλήνη θα επιστρέψει σε εσένα.

Φλώρα.