Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Στα Ίχνη του Ανέμου

                               Τέσσερα Ινδιάνικα Ποιήματα.



                                        Το Φεγγάρι και ο χρόνος 


Το Φεγγάρι και ο Χρόνος
ταξιδεύουν και φεύγουν : 
το ίδιο και η μέρα, το ίδιο και ο άνεμος.
Έτσι και η σάρκα φεύγειστον τόπο της γαλήνης.



Όχι παντοτινά στη Γη


Τάχα ζούμε πραγματικά στη Γη;
Όχι παντοτινά στη Γη.
Εδώ μόνο για λίγο.
Αν ήταν ζάντ πάλι θα έσπαγε
αν ήταν χρυσάφι πάλι θα έλιωνε
ακόμα και τα φτερά του κετζάλ μαραίνονται.
Όχι παντοτινά στη Γη
εδώ μόνο για λίγο.



Σε μια Αγαπημένη Γυναίκα


Στον ουρανό ένα φεγγάρι
στο πρόσωπό σου ένα στόμα.
Στον ουρανό πολλά άστρα
στο πρόσωπό σου μόνο δυο μάτια.



Πνεύματα

Πάνω στη μυθική σκέπη της γης
τα πνεύματα αιωρούνται στην οροφή και πέφτουν.
Τα πνεύματα αιωρούνται και πέφτουν στην είσοδο.
Τα λουλούδια γέρνουν βαριά στους μίσχους τους.


Στα ίχνη του ανέμου.
Ινδιάνικη Ποίηση.
Εκδόσεις : Οδός Πανός.

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου