Ο αναπόφευκτος έρωτας

Είναι όντως η αγάπη το μεγαλύτερο επίτευγμα της ύπαρξης;
Επίτευγμα; Αναρωτιούνται πολλοί.
Είναι έργο; Είναι απόφαση; 
Δεν είναι μόνο μια αθώα έμπνευση που μας παρασύρει;

Φαίνεται πως ναι, ακόμα και η αγάπη είναι θέλημα ελεύθερο. 
Απόφαση, ευθύνη και εργασία. Ιδίως η Αγάπη!

Όσο για τον Έρωτα... Παρ' όλα αυτά, είναι συναρπαστικός.
Τόσο συναρπαστικός που μπορείς να καταστραφείς για να τον ζήσεις.
Οι πιο διάσημοι εραστές στην ποίηση, στην τραγωδία, στους θρύλους, στο τέλος θα καταστραφούν.

Άραγε γιατί φυτεύτηκε στην ύπαρξη ο έρωτας τόσο ισχυρός;

Είναι αγγελικός; Είναι δαιμονικός; 
Είναι περιοχή που μας καλεί για εξερεύνηση ή ένα από Θεού μυστήριο, 
που πρέπει μπρος του με δέος να σιωπούμε;
Γιατί είναι τόσο επιτακτικός;

Ο έρωτας, ο αδάμαστος έρωτας, είναι ασφαλώς το δόλωμα της τρομερής φύσης για διαιώνιση της ζωής στη γη. Ωστόσο, εγώ πιστεύω πως πρόκειται και για κάτι άλλο.
Πιο πνευματικό, και για αυτό και πιο ισχυρό από τη φυσική ανάγκη.
Ο έρωτας, ο αναπόφευκτος έρωτας, είναι ίσως από τα δυσκολότερα διόδια για την ύπαρξη που αναζητά την κάθαρση και την άρση της.

Είναι η πρόκληση της ψυχής να παλέψει με τον μεγαλύτερο εχθρό της και την πιο επικίνδυνη ειδωλολατρία : με τον εγωισμό. 
Ποτέ ο εγωισμός δεν θεριεύει τόσο όσο όταν είμαστε ερωτευμένοι.
Πώς να μην είναι συνταρακτική μια τέτοια μάχη.    

Μάρω Βαμβουνάκη

Ο παλιάτσος και η Άνιμα