Το θαύμα

Ένα φύλλο που μοιάζει με πεταλούδα.

Ένα αγόρι που μοιάζει με πουλί.

Τι περίεργα που μπερδεύονται τα πράγματα μερικές φορές.

Κάποιοι άνθρωποι σου μοιάζουν άγγελοι.

 

Μοιάζει η μαγεία του κόσμου να είναι σπαρμένη παντού γύρω μας.

Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο από το χρόνο μας.

Να σταθούμε μια στιγμή για να δούμε πιο βαθιά, να δούμε καλύτερα.

Να πάρουμε μια βαθιά ανάσα για να ρουφήξουμε την σκόνη από τα θαύματα γύρω μας.

Ψάχνουν χώρο κι αυτά να εκδηλωθούν.

Ζητούνε χρόνο να τα δούμε, να τα καταλάβουμε, να τους ανοίξουμε την πόρτα.

Είναι εκεί και περιμένουν να τα δούμε.

Μερικές φορές τα ψάχνουμε ψηλά, ανάμεσα στα σύννεφα.

Αφήνουμε το βλέμμα να περιπλανηθεί μέσα στο γαλάζιο που μας περιβάλει.

Άλλοτε πάλι είναι κοντά στη Γη, είναι δίπλα μας.

Τόσο κοντά μας που καμμιά φορά δεν τα καταλαβαίνουμε.

Ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, μια γλυκιά κουβέντα, τα δώρα της Γης.

Πώς μια απλή χειρονομία μπορεί να γεμίσει χαρά τη στιγμή σου.

Γιατί έτσι μετράμε τη χαρά με αυτές τις μικρές στιγμές που κλείνουν μέσα του το θαύμα.

Φλώρα!